بررسی اثر میانقاب های بنایی در عملکرد لرزه ای سازه های بتنی

ساختمان ها در ایران معمولاً بدون در نظر گرفتن اثرات میانقاب های آجری در رفتار لرزه ای سازه ها، طراحی می شوند. مشاهدات تجربی در زلزله های گذشته نشان دهنده این واقعیت است که وجود میانقاب ها باعث افزایش سختی جانبی شده و در نتیجه سازه دارای پاسخ متفاوتی به تحریکات زمین خواهد بود. تنها توصیه آئین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله در این زمینه کاهش پریود سازه به میزان 20 درصد است. بدیهی است که با توجه به تعداد قاب های میانپر، نوع میان قاب و نحوه آرایش آن ها، این توصیه برای همه حالت های گوناگون درست نیست، بلکه باید با در نظر گرفتن عملکرد واقعی قابهای میانپر در هر حالت ضوابط خاص خود را ارائه نمود. نتایج به دست آمده نشان می دهد که نمی توان تأثیر میان قاب های آجری را بر رفتار لرزه ای سازه های بتنی نادیده گرفت، بلکه با توجه به نحوه آرایش میانقاب ها، جنس آن ها و سختی قاب های میانپر در هر حالت، با توجه به رفتار متفاوت سازه باید نکات خاصی را در هنگام تحلیل و طراحی مورد توجه قرارداد. هدف در این گونه از پژوهش ها شبیه سازی میانقاب ها و ارائه مدل هایی است که بتوان در تحلیل سازه، اثر میانقاب ها را منظور نمود تا سازه ها بتوانند در محدوده عملکرد ایمنی جانی رفتار کنند. در این پژوهش تأثیر میانقاب روی عواملی نظیر نیروی محوری، برش، تغییرمکان و دریفت طبقات، پیچش تیرها و ستون ها و سختی جانبی سازه مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل از آن ارائه شده است.