مقایسه تغییر مکان ها و عملکرد ساختمان های با سیستم مهاربند زیپی و مهاربند v شکل در برابر زلزله نزدیک به گسل

مهاربندها از مفیدترین سیستم ها برای کنترل تغییر مکان ایجاد شده در برابر بارهای جانبی هستند. از جمله مزایای سیستم های بادبند فولادی؛ افزایش مقاومت سازه، اعمال وزن کم تر به آن و در مقایسه با دیوار برشی، امکان استفاده از بازشو و پنجره خاص در قاب بادبندی شده، اجرای نسبتا آسان و ساده تر آن می باشد. قاب مهاربندی شده زیپی به گونه ای طراحی می شود که با استفاده از ستون های زیپر در برابر نیروهای عمودی نامتوازن مقاومت کند. در هنگام وقوع زمین لرزه های شدید، ممکن است مهاربند فشاری در اولین طبقه کمانش کند. این عمل یک نیروی عمودی نامتوازن در وسط دهانه تیر طبقه اول ایجاد می کند. این نیرو از طریق ستون زیپر به وسط دهانه تیر طبقه دوم منتقل می شود، که نیروی فشاری را در مهاربند طبقه دوم افزایش می دهد و در نتیجه می تواند سبب کمانش آن گردد. در اثر افزایش تغییر شکل های جانبی، نیروی عمودی نامتوازن به سمت بالای سازه منتقل می شود و ممکن است به کمانش مهاربندهای فشاری و فعال شدن مفاصل پلاستیک منجر شود. از این رو با وادار کردن مهاربندها به کمانش همزمان، باعث بهبود عملکرد سازه و توزیع یکنواخت تری از انرژی در سراسر ارتفاع ساختمان می شود. در این مقاله دو ساختمان فولادی با سیستم مهاربندی v شکل و زیپی، بر اساس زلزله طرح ویرایش چهارم استاندارد 2800 مصوبه 1392 طراحی شده اند. ساختمان ها توسط نرم افزار sap2000، بصورت سازه های سه بعدی 6 طبقه منظم و 6 طبقه نامنظم مدل سازی شده اند. روند تحلیل نیز بر اساس تحلیل تاریخچه زمانی به استفاده از روش های تقریبی انجام گرفته شده است. مقادیر شتاب زلزله ها و نمودارهای همپایه سازی آن ها با استفاده از نرم افزا seismosignal  انجام گرفته است.