کاربرد تکنیک داده کاوی در تعیین الگوهای رقابت پذیری

بر طبق تعریف مجمع جهانی اقتصاد، رقابت پذیری مجموعه ای از نهادها، سیاست ها و عواملی است که سطح بهره وری یک کشور را تعیین می کنند. شاخص رقابت پذیری توسط مجمع جهانی اقتصاد هر ساله محاسبه می شود که این شاخص با در نظر گرفتن بیش از 110 متغیر اقتصادی و جمع آوری اطلاعات از منابع مختلف به تعیین امتیازی برای کشورهای عضو پرداخته و آن ها را رتبه بندی می کند. شاخص رقابت پذیری شامل داوزده رکن اصلی است که در این مطالعه به منظور تعیین الگوهای رقابت پذیری از این ارکان استفاده شد. بدین جهت تکنیک داده کاوی برای تعیین الگوهای رقابت پذیری 138 کشور بر اساس گزارش ارائه شده توسط مجمع جهانی اقتصاد در سال 2017 - 2016، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان دهنده وجود 5 الگوی متفاوت رقابت پذیری بین کشورهای مورد بررسی می باشد. یافته های این مطالعه نشان داد که کشورهای الگوی (2) بیش ترین مقدار را در ارکان 12 گانه رقابت پذیری و کشورهای الگوی (3) کم ترین مقدار ارکان رقابت پذیری را دارند. اکثر کشورهایی که در الگوی (5) واقع شده اند در سطح سوم توسعه (خلاقیت محور) قرار دارند. هم چنین نتایج نشان داد که کشور ایران در الگوی (5) واقع شده است که در ارکان "بهداشت و آموزش ابتدایی" و "آموزش و پرورش عالی" بهترین وضعیت و در ارکان "نوآوری" و "توسعه بازار مالی" بدترین وضعیت را دارند. نتایج بدست آمده از این مطالعه می تواند به سیاست گذاران جهت ارتقاء سطح رقابت پذیری از طریق بهبود ارکانی که در وضعیت نامناسبی و تقویت ارکانی که در شرایط مناسبی قرار دارند، کمک نماید.