ارزش گذاری اقتصادی کارکرد تفرجگاهی مراتع قشلاقی (مطالعه موردی: ساحل لاریم استان مازندران)

یکی از عوامل توسعه پایدار مراتع، با ارزش بودن خدمات و کارکردهای مختلف آن، از جمله کارکرد تفرجگاهی و استفاده از درآمدهای حاصل از آن جهت بهبود خدمات و کاهش خسارت های مرتبط با استفاده بیش از حد از آن است. هدف از مطالعه حاضر برآورد ارزش اقتصادی کارکرد تفرجی مراتع ساحلی لاریم در سال 1396، با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط و عوامل اقتصادی-اجتماعی مؤثر بر آن با استفاده از مدل رگرسیونی لاجیت چندگانه است. متوسط تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان برای ارزش تفرجی این ساحل 9988.55 ریال به ازای هر بازدید و ارزش تفرجی سالانه ساحل برای هر هکتار 1115791.24 ریال برآورد شده است. هم چنین نتایج نشان داد متغیرهای سن، سطح تحصیلات، تعداد بازدیدکننده، درآمد و مسافت در میزان تمایل به پرداخت اثر معنی داری داشته است. نتایج بیانگر این است که مراتع ساحلی از ارزش تفرجی برخوردار هستند که این نکته می تواند برنامه ریزان و مدیران اجرایی، اجتماعی و اقتصادی را در برنامه ریزی حفاظت و بهره برداری پایدار منابع طبیعی یاری نماید.