بررسی شاخص های حکمروایی خوب شهری (مطالعه موردی شهر شهرکرد)

حکمروایی شهری به عنوان رویکردی از نظام تصمیم گیری و اداره امور شهری تلقی می شود و در واقع فرایندی است که بر اساس کنش متقابل میان سازمان ها و نهاد های رسمی اداره شهر از یک سو و سازمان های غیر دولتی و تشکل های جامعه مدنی، از طرف دیگر شکل می گیرد. از این رو به نظر می رسد که نهاد مدیریت شهری در ایران از دو سازمانشهرداری و شورای شهر تشکیل شده است ، می تواند یکی از بهترین ساز و کارها، برای تحقق حکمروایی خوب شهری باشد. در این تحقیق (هدف) ضمن شناخت شاخص های حکمروایی خوب شهری سعی شده است با روش توصیفی تحلیلی و جمع آوری اطلاعات بر اساس مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات میدانی به تحلیل موضوع پرداخته شود، سپس راهکارها و پیشنهادهایی جهت حکمروایی خوب شهری شهرکرد ارایه شده است.