تصحیح متن و دقت های بایسته، بویژه در پیوند با قرآن (بررسی صحاح جوهری)

تصحیح متون کهن ادب و فرهنگ در هر زبان یکی از استوانه های استوار پایندگی و توانمندی آن زبان به شمار می رود. در این راه، دقت و جستجو و سخت کوشی پژوهشگر موجب افزایش اصالت کار او در زدودن گرد فراموشی از چهره گنجینه های کهن فرهنگ و ادب و روشنایی بخشیدن هر چه بیش تر به بخشی از تاریخ و تمدن آدمیان خواهد بود. در این میان، فرهنگ های لغت که هم واژگان زبان را در بردارند و هم گاه آداب و آیین های کهن را در دل خود پاس داشته اند، از جایگاه ویژه ای برخوردارند. بی گمان، تصحیح فرهنگ لغت صحاح، اثر جوهری، توسط استاد احمد عبدالغفور عطار، همراه با دیباچه دراز دامن و ارزشمندش بر این کتاب، کوششی سترگ در این زمینه بوده است. با این حال، خطاهای چاپی و غیرچاپی فراوانی که حتی در چاپ چهارم تصحیح صحاح نیز به چشم می خورد، بویژه در پیوند با قرآن، این کار را نیازمند تصحیح و بررسی دقیق تر و ویرایشی تازه تر می نماید تا سردرگمی خوانندگان کم تر و بهره جویی آنان از این اثر ارزشمند افزون تر گردد.