بررسی تفاوت رفتار خاک های دانه ای و چسبنده بر عملکرد تونل تحت اثر بارگذاری ناشی از انفجار سطحی

احداث تونل های زیرزمینی در محیط های شهری، از یک سو به منظور استفاده از آن ها جهت حمل و نقل آسان و از سوی دیگر به جهت رعایت مباحث پدافند غیرعامل با تأمین فضای امن در زمان بحران، لزوم تحلیل این سازه های زیرزمینی را در برابر بارگذاری ناشی از انفجار و ضربه ی وارده از آن روشن می سازد. مقاله ی حاضر به بررسی اثر عمق تونل و نوع خاک بر رفتار تونل های با مقطع مربع، تحت بارگذاری ناشی از انفجار سطحی می پردازد. جهت انجام این بررسی، ابتدا با استفاده از روابط موجود در راهنمای tm 5-855-1 موارد لازم جهت انجام مدل سازی های عددی استخراج گردید، سپس مدل سازی عددی با استفاده از اعمال بارگذاری دینامیکی به وسیله ی نرم افزار ژئوتکنیکی plaxis و به روش المان محدود انجام پذیرفت. در پایان مقاله نیز تحلیل و بررسی نتایج حاصل از مدل سازی های انجام گرفته ارائه گردیده است. نتایج نشان می دهد با افزایش عمق تونل، به دلیل استهلاک ضربه ی وارده ی ناشی از انفجار، تأثیر انفجار بر تونل کاهش می یابد، به نحویکه تأثیر آن بر تونل های سطحی بسیار بیشتر از تونل های عمیق است. هم چنین مشخص گردید درصد افزایش ممان خمشی ایجادشده در پوشش بتنی تونل در خاک های چسبنده نسبت به خاک های دانه ای مقدار کم تری است.