بررسی سیستم تجمیعی انجام پروژه ها (ipd) و به کارگیری آن در پروژه های سدسازی

بسیاری از تاخیرات، مشکلات در حل دعاوی، تحمیل هزینه های مضاعف، منازعات و موضع گیری های برد- باخت که در پروژه ها اتفاق می افتد ناشی از نامناسب بودن ساز و کار ارتباطی بین طرفین درگیر در پروژه ها می باشد و از آن جایی که روش مناسب انجام پروژه و در چارچوب آن عقد قرارداد مناسب، به خصوص در پروژه های ملی و بزرگ نظیر سدسازی، نقش تعیین کننده در توانایی و یکپارچگی ارکان پروژه در مواجهه موفق و سرعت عمل آنان دارد، بنابراین در این حالت نیاز مبرم به رویکردی جدید برای زدودن چنین مشکلاتی الزامی می باشد. قراردادهای یکپارچه (ipd) یکی از سیستم های قراردادی نوظهور می باشد که در حال حاضر با جدیت در امریکا مورد پیگیری می باشد، مطالعات انجام شده در این تحقیق دو سیستم متعارف و طرح و ساخت را به عنوان سیستم های اصلی اجرای پروژه های سدسازی معرفی کرده و با روش تجمیعی پروژه مورد مقایسه قرار می دهد، در این پژوهش با ریشه یابی دلایل مشکلات ناشی از روش های موجود در پروژه های سدسازی، سد شهرستان سردشت به عنوان مطالعه موردی بررسی قرار گرفته است. برای انتخاب روش بهینه اجرای پروژه، با طرح پرسشنامه ای فاکتورهای موثر با تحلیل پرسش نامه و استفاده از نرم افزار آماری spss انجام شده و در مرحله بعد با به کارگیری روش تصمیم گیری چند شاخصه فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (ahp)، برای کمک به افراد تصمیم گیرنده برای انتخاب روش بهینه اجرای پروژه های سدسازی ارائه داده شده است. به طور کلی یافته های این پژوهش نشان می دهد، در حالت بهینه، می بایست سیستم کنونی اجرای پروژه های احداث سد از سیستم سه عاملی به سیستمی انعطاف پذیرتر مانند روش ipd تغییر یافته و تلاش شود با بومی سازی قواعد ipd از مزایای آن بهره جست.