ارزیابی شاخص های محله پایدار با تاکید بر رویکرد الگوی شهر ایرانی- اسلامی نمونه موردی: محله چیذر تهران

هدف از این پژوهش، بررسی تطبیقی الگو شهر ایرانی- اسلامی با شاخص های محله پایدار می باشد و ارزیابی میزان پاسخ دهی این نوع محله ها با نیازهای روز ساکنین می باشد. برای تحقق این امر، ابتدا شاخص های محله پایدار و سپس ساختار کلی شهر ایرانی–اسلامی بررسی شده و در ادامه سعی گردید، چارچوب مفهومی از محله پایدار ایرانی- اسلامی ارائه شود. چارچوب مفهومی بدست آمده در یکی از محله های شهر تهران، محله چیذر، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. پس از بررسی میدانی و پیمایش اجتماعی در محله مورد نظر، راه کارهایی جهت تحقق محله پایدار با توجه به رویکرد ایرانی – اسلامی ارائه شد. در این پژوهش از روش تحقیق توصیفی و تحلیلی استفاده شد. به این ترتیب که از روش های کتابخانه ای و اسنادی، در بخش مبانی نظری، پیمایش اجتماعی و مشاهدات میدانی در زمینه مطالعه نمونه موردی استفاده گردید. در راستای جمع آوری داده ها تعداد 100 پرسشنامه در قالب شاخص های پایداری و محله ایرانی – اسلامی طراحی و تکمیل گردید. به منظور تحلیل و تفسیر داده ها از نرم افزار spss استفاده شده است. هم چنین در انجام مطالعات میدانی نیز از مشاهدات کارشناسی و تدوین جدول swot استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان مى دهند که مهم ترین مشکل موجود در محله های سنتی ایرانی – اسلامی فقدان پاسخگویی مناسب آن ها به نیازهای زندگی معاصر ساکنین خود است. به نظر می رسد در صورت تلفیق شاخص های محله های سنتی ایرانی – اسلامی با شاخص های پایداری و توجه به آن ها در ساماندهی محله های فوق می تواند سبب از میان رفتن مشگل فوق گردد. هم چنین به نظر می رسد شاخص های پایداری اجتماعی در محله های فوق الذکر بیش تر از سایر شاخص ها می تواند در بافت امروزی کارا و پاسخگو باشد و در نهایت محله چیذر، با وجود ضعف در برخى معیارها و شاخص هاى محله پایدار، دارای نقاط قوت در زمینه پایداری اجتماعی می باشد.