رابطه هوش استراتژیک مدیران و رضایت شغلی کارکنان

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه هوش استراتژیک مدیران و رضایت شغلی کارکنان در دستگاه های اجرایی شهر رفسنجان صورت پذیرفت. این پژوهش با استفاده از مطالعات مقطعی و روش همبستگی در جامعه آماری 13650 نفری کارکنان دستگاه های اجرایی شهر رفسنجان انجام گردیده است و با توجه به زیاد بودن حجم جامعه آماری اقدام به نمونه گیری از طریق فرمول کوکران گردید و تعداد 396 نفر بعنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه (هوش استراتژیک و رضایت شغلی) استفاده شده است که روایی آن ها توسط اساتید (راهنما و مشاور) و خبرگان تائید شده است؛ و پایایی آن ها به ترتیب 0.79 و 0.92 سنجیده شده است. تجزیه و تحلیل آماری از طریق آزمون های همبستگی پیرسون و اسپیرمن، با استفاده از نرم افزار spss انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بین هوش استراتژیک مدیران با رضایت شغلی کارکنان در دستگاه های اجرایی شهر رفسنجان رابطه معناداری وجود دارد. بررسی های دقیق تر حاکی از آن است که بین مؤلفه های هوش استراتژیک شامل توانایی آینده نگری، توانایی تدوین چشم انداز، توانایی تفکر سیستمی، توانایی ایجاد انگیزش و توانایی ایجاد مشارکت با میزان رضایت شغلی کارکنان رابطه معناداری وجود دارد. لذا پیشنهاد شده که برای دستیابی به سازمانی با کارکنانی خلاق و راضی، بایستی به مؤلفه های هوش استراتژیک توجه گردد. با توجه به نتایج تحقیق سازمان ها می بایستی نسبت به تقویت مؤلفه های هوش استراتژیک در مدیران اقدامات مقتضی را بعمل آورند. به علاوه مدیران با بکارگیری مؤلفه های هوش استراتژیک، موجب رشد و توسعه سازمان و رسیدن به رضایت شغلی کارکنان می شوند.