کارکرد فرهنگی هجرت امام رضا (ع) به ایران و تأثیر آن در گسترش تشیع

هجرت امام رضا (ع) از مدینه به مرو، فرازی مهّم در تاریخ اسلام است؛ این هجرت توانست از جهاتی، زمینه ی رشد و بالندگی هرچه بیش تر فرهنگ و علوم اسلامی و نیز فراهم شدن موجبات رشد و گسترش تشیع در خراسان باشد، بدین رو این هجرت در میان شیعیان از جایگاه خاصی برخوردار بوده است و تأثیرهای زیادی بر نگرش های فرهنگی و اجتماعی ایرانیان داشته است. حضرت رضا (ع) در مدینه و مرو از شیوه های گوناگونی جهت شناساندن، تقویت، تعمیق و گسترش مکتب تشیع بهره برد. در این تحقیق به دنبال بررسی این سؤال هستیم که هجرت امام رضا (ع) تا چه حدی بر تحولات فرهنگی منطقه تأثیرگذار بوده و چه آثاری بر نگرش ایرانیان در گرایش به مکتب تشیع برجای گذاشته است!؟ روش تحقیق به شیوه ی توصیفی و تحلیلی و منابع آن به صورت مطالعه ی کتابخانه ای صورت گرفته و سعی شده با بررسی کتاب ها و مقاله ها به کارکرد فرهنگی هجرت حضرت رضا (ع) به ایران دست یابیم. هدف از پژوهش این است که پس از بررسی تحولات فرهنگی بعد از هجرت، بتوانیم درک صحیحی از پیامدها و تأثیرات حضور امام رضا (ع) در ایران دست یابیم.