تبسم طبیعت در معماری ادارات معاصر

شیوع استفاده از اینترنت و عدم حضور فیزیکی کارمندان در دفاتر، حس تعلق خاطر به ادارات را کاهش داد، مدیران به منظور بهره وری بیشتر و تشویق افراد به ماندن در ادارات، فضایی را تعریف نمودند که افراد در آن، احساس راحتی کنند و تعامل بیشتری باشم داشته باشند. لذا آغاز قرن بیست و یکم، با طراحی فضای کاری بر اساس منابع انسانی و مذاکره همراه شد، به طوری که روابط بین فردی در ادارات بیشتر مورد توجه قرار گرفت. تغییر نگرش افراد نسبت به محیط های کاری باعث شد تا استفاده از طبیعت در محیط های بسته نیز مرسوم شود و معماران نیاز به بازخوانی روابط داخل و خارج ساختمان، معماری و منظر، ارتباط بین معماری و طبیعت پیدا کنند و تعریف فضا را از محدود و ایستا به باز و منعطف تغییر دهند. روش گردآوری داده های این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی نمونه های داخلی و تجارب موفق جهانی بوده و چهارچوب نظری این تحقیق بر بررسی نقش فضاهای منعطف (طبیعت) در طراحی معماری ادارات معاصر است. این پژوش نیز به نتایج گوناگونی دست یافت که به اهم آن ها اشاره می شود.

● ایجاد مکانی به عنوان تداعی کننده ی خانه در ادارات سطح استرس افراد را کاهش می دهد.

● با بهره گیری از تجارب جهانی و رویکرد مواجه با طبیعت می توان، میزان علاقه مندی افراد را به کار را افزای داد.

 ● معمار می تواند از طریق شفافیت، نور، استفاده از گیاهان، نفوذپذیری فضا، در ارتقا طراحی و در نتیجه کیفیت تولید فضای معماری اثرگذار باشد.

●فضاهای نیمه باز و طبیعی در محیط های اداری بر خلاقیت و بهره وری کارمندان تاثیر مستقیم دارند.