بررسی مقاومت ستون با بتن پر مقاومت مسلح به میلگردهای فولادی و فیبری

در این مقاله سعی بر ارائه یک کاربرد نوین از مصالح نسبتاً تازه ورود کرده به صنعت ساختمان (میلگرد cfrp) خواهد شد. بدین منظور یکی از المان های ساختمانی مهم که نقش بسزائی در پایداری سازه ها دارد، یعنی ستون ها که یکی از اعضای اصلی فشاری در ساختمان ها هستند، انتخاب و مورد بررسی واقع شده است. در بررسی ها در ابتدا وجود دو نوع میلگرد فیبری و فولادی مورد مقایسه قرار می گیرد. در ادامه مقایسه دو نوع بتن معمولی و پر فشار و دو نوع بتن دایروی و مربعی با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد وجود میلگردهای فیبری سبب افزایش میزان جذب انرژی در کل سازه گردیده است. هم چنین مقاومت بتن پر فشار نسبت به حالت معمولی بتن دارای مقاومت بیش تری است. جذب انرژی توسط ستون مربعی نسبت به حالت دایروی بیش تر می باشد. می توان چنین نتیجه گرفت که ستون مربعی نسبت به ستون دایروی دارای مقاومت و هم چنین میزان مقاومت بتن معمولی حدود 60% ستون پر فشار می باشد، که این امر نشانگر اهمیت بتن پر فشار می باشد. در بررسی شکل پذیری، ستون 3 متری حاوی بتن فشاری و میلگرد cfrp بهترین شکل پذیری را دارا می باشد. در ادامه در بررسی میزان شدت خرابی بهترین حالت برای ستون بتنی 3 متری دارای میلگرد cfrp و بتن پر فشار و بدترین حالت آن بتن دارای میلگرد فولادی و بتن معمولی نشان داده شده است.