روش های مختلف سیاستگذاری در نظام آموزشی

بهره گیری درست و به دور از هر گونه افراط و تفریط و یا تعصب کورکورانه از سیاستگ ذاری می تواند موجب تحقق رسالت اصلی آموزش و پرورش گردد که همانا تربیت و رشد تک تک انسان ها به منظور کمال نفس آن هاست. سعی و کوشش با هدف اصلاحات در آموزش و پرورش، مشروط بر ایجاد هماهنگی و تجانس در لایه های مختلف نظام آموزش، دگرگونی های سازنده و تاثیر گذاری را در نظام آموزشی ایجاد خواهد کرد. محتوای سیاستگذاری در نظام تعلیم و تربیت نوین از رویکردی کل گرایانه پیروی کرده و به تناسب ویژگی های ملی، منطقه ای و بین المللی با حفظ سیاست های کلی کشور باید انعطاف پذیر باشد. در سایه تعلیم و تربیت نوین است که فرهنگ ها، ارزش ها و هنجارها از نو بازسازی و بازآفرینی می شوند. یکی از موضوعات مهم در اتخاذ سیاست های آموزشی، توجه به منابع انسانی و در راس آن «معلم» است. برای قرن بیست و یکم از معلمان به عنوان «کارشناسان یادگیری اثربخش» یاد شده است. مهم ترین چالش سیاست گذاری در آموزش و پرورش در هزاره ی سوم،سیاست تحول و تبدیل نظام آموزش فعلی به «آموزش و پرورش کارا و اثربخش» است. کارآمد کردن نظام آموزشی مستلزم برنامه ریزی و سیاستگذاری آموزشی بر اساس واقعیات است. در مقاله حاضر سعی شد است انواع روش های موجود در سیاست گذاری آموزشی مورد توجه و بررسی قرار گیرد.