استراتژی و راهبرد انگلیس در خاورمیانه

خاور میانه یکی از مناطق بسیار مهم در دنیا می باشد که داری اهمیت بسیاری از لحاظ ژئواستراتژی، ژئوپلیتیک و ژئواکونمیک می باشد. حدود 63 درصد از مجموع ذخایر نفت دنیا در این منطقه واقع شده است و 25 درصد از انرژی دنیا در این منطقه تولید می شود. این منطقه محل تلاقی سه قاره اروپا، آسیا وافریقا است، که این امر اهمیت ژئو استراتژیک آن را افزایش داده است. از طرفی خلیج فارس که از دید بسیاری از ژئوپلیتیسین ها مرکز خاورمیانه است از اهمیت فوق العاده ای بهرمند است. قدرت های جهانی برای در اختیار گرفتن منابع این منطقه و در کنترل نگه داشتن یکدیگر سعی در تسلط بر این منطقه هستند. از پرتغال گرفته تا هلند و انگلیس و امریکا. انگلیس تا سال 1971 که نیروهای خود را از شرق سوئز جمع کرد حضور مستمر و تاثیر گذاری در این منطقه داشت. در این سال نیروهای انگلیس این منطقه را ترک گفتند و جای خود را به ایالات متحده دادند. اما در سال های اخیر حضور دوباره در منطقه دارند که این حضور ناشی از دو دلیل است. اول چرخش سیاست خارجی امریکا به سمت جنوب شرق اسیا و بوجود آمدن خلع قدرت در منطقه و نگرانی امریکا از قدرت یافتن رقبای منطقه ای و فرامنطقه ای خود در منطقه نظیر ایران، روسیه و چین و دلیل دوم خروج انگلیس از اتحادیه اروپا و ازایش آزادی عمل آن در دستیابی به منابع انرژی و تعقیب امنیت فردی در مقابل امنیت دسته جمعی. این دو عامل سبب علاقه وافر انگلیس به حضور مجدد در منطقه شده تا از طریق آن بتواند قدرت اقتصادی و سیاسی خود را بازسازی کند.