بایستگی مقابله با پراکنده رویی شهری با تاکید بر نظریه توسعه پایدار شهری و نقش برنامه ریز در تحقق آن

گسترش سریع شهرها در اکثر کشورهای جهان باعث به وجود آمدن پدیده ای به نام پراکنده رویی، که به عنوان یکی از مشکلات شهری که مسائل اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بسیاری از مناطق شهری تحت تاثیر این پدیده قرار گرفته است. ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و اگر چه بسیاری از شهرهای آن طی قرون گذشته گسترش کندی داشته، ولی با افزایش تمایل مردم به شهرنشینی با پدیده ی پراکنده رویی روبرو بوده است. از مهم ترین پیامدها و مشکلات پراکنده رویی، می توان به از بین رفتن اجتماعات محلی، افزایش هزینه زیرساخت ها و خدمات شهری، هزینه بالای اجرای سیستم حمل و نقل عمومی، افزایش مصرف انرژی، وابستگی بیشتر به استفاده از اتومبیل های شخصی در سفرهای شهری و تغییر کاربری زمین اشاره کرد. تلاش های زیادی برای برطرف ساختن اثرات منفی گسترش پراکنده رویی شهرها به عمل آمده که مهم ترین و اصلی ترین آن نظریه توسعه پایداری شهری و راهبرد آن "رشد هوشمند" است، که در واقع رشد هوشمند جایگزینی برای پراکنده رویی محسوب می شود. روش شناسی تحقیق، توصیفی- تحلیلی و جمع آوری داده ها مبتنی بر روش های اسنادی و کتابخانه ای است. پژوهش پیش رو در ابتدا به بررسی علل رشد و گسترش پراکنده رویی اشاره کرده و در ادامه به تفاوت های رشد هوشمند در مقابل پراکنده رویی پرداخته و راهبردهای توسعه پایدار را برای مقابله با پراکنش افقی شهرها ارائه کرده و در انتها نیز به نقش برنامه ریز در تحقق توسعه پایدار شهری پرداخته است.