بررسی ادله حجیت علم قاضی از دیدگاه فقهای شیعه

در عصرحاضر جرائم بسیاری اتفاق می افتد که صحنه جرم را کسی مشاهده نکرده و قضات برای کشف حقیقت اقدام به جمع آوری مستندات و قرائن و شواهدی می نمایند که سابقا و در زمان حضور معصوم (ع) هیچ کدام از منابع جمع آوری و ثبت و ضبط این گونه شواهد وجود خارجی نداشته است. آیا نتایج حاصل از آزمایش های پیشرفته ژنتیکی، خون ...، و فیلم های ضبط شده توسط دوربین ها و نتایج مراکز انگش نگاری و بسیاری دیگر از کشفیات جدید که می تواند کمک شایانی در جهت کشف حقایق مربوط به پرونده های حقوقی و جنایی نماید، می تواند مستند قابف اعتمادی برای صدور حکم قرار گیرد؟ جایگاه فقهی و مبانی فقهی استناد به این گونه مستندات چیست؟ آیا علم حاص از این گونه شواهد نزد قاضی می تواند مستند صدور حکم قرار گیرد؟ مشهور فقهای شیعه علم قاضی را که حاصل از مشاهده عینی و یا شواهد حسی و اطمینان آور است را حجت دانسته و دلای مختلفی از آیات و روایات را جهت اثبات مدعای خود بیان داشته که در این تحقیق اهم ادله موافقان حجی علم قاضی و مهم ترین اشکالات وارده مورد نقد و بررسی قرار گرفته است که بر اساس این بررسی ها، علم قاضی از دیدگاه آیات و روایات مورد پذیرش قرار گرفته و بعنوان یکی از ادله اثبات دعوا درکتب فقهی بزرگان فقه امامیه و در قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران مورد قبول واقع شده است.