انرژی باد و تأثیر آن بر معماری

شمال استان سیستان و جنوب استان خراسان را گونه ای از بادهای 120 روزه (نیمه دوم فصل گرما) در برمی گیرند. بادهایی با سرعت حدوداً 100 کیلومتر در ساعت که می تواند امروزه بهترین منبع برای تولید انرژی تجدید پذیر باشد. مردمان گذشته این سرزمین بادها را موهبتی برای چرخاندن امور زندگانی خود می دیدند و از آن برای به حرکت درآوردن چرخ آسیاب های بادی خود برای آرد کردن گندم استفاده می کردند. این آسیاب ها به عنوان روش سنتی و بومی و حائز اهمیت نشان دهنده ابتکار ایرانیان در استفاده بهینه از شرایط موجود است. انواع متفاوتی از این آسیاب ها در این سرزمین موجود است که جزو قدیمی ترین آسیاب های بادی از پیش از اسلام در جهان محسوب می شوند آس بادها (آسیاب های بادی) در گذشته در معیشت مردم اهمیت زیادی داشتند. مخصوصاً ازاین جهت که نمودی از ترکیب معماری سنتی با نیازهای بومی منطقه بوده اند. با توجه به ویژگی این آسیاب ها از دید معماران و هم چنین خصوصیات عملکردی و زیبا شناسانه شناخت آن ها از اهمیت خاصی برخوردار می شود.