مدیریت سرمایه های مالی از طریق تهیه پرتفوی بهینه به روش میانگین-نیمه واریانس مارکوئیتز با بهره گیری از الگوریتم ژنتیک و الگوریتم خفاش

در پژوهش حاضر، انتخاب و بهینه سازی پرتفوی سهام با استفاده از دو الگوریتم، ژنتیک و خفاش مورد بررسی قرار گرفته است. از این رو 100 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی  1389 تا 1395، به منظور بررسی این موضوع مورد آزمون قرار گرفتند. برای تشکیل پرتفوی بهینه، نیم واریانس به عنوان عامل اصلی خطرپذیری در نظر گرفته شد. در فرضیه تحقیق ابتدا آزمون لوین جهت همگنی واریانس دو روش انجام شد. با توجه به نتایج آزمون t از آن جایی که سطح معنی داری هر دو الگوریتم از 0.05=α بزرگ تر بود، پس میانگین ریسک و بازده الگوریتم ها تقریبا برابر است و آزمون های آماری  مربوط به نتایج، حاکی از عدم وجود اختلاف معنادار بین دو الگوریتم می باشد. از طرفی به منظور مقایسه دو الگوریتم و بررسی برتری الگوریتم ها، دو روش بهینه سازی از دو بعد تابع هدف و سرعت همگرایی مورد مقایسه قرار گرفته است. که نتایج بیانگر برتری الگوریتم خفاش در هر دو بعد می باشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که از الگوریتم خفاش می توان بطور مناسب تر در بهینه سازی پرتفوی جهت مدیریت سرمایه های مالی استفاده کرد.