نقش هنر و ادبیات، شعر و داستان در فرآیند هویت یابی کودکان

این مقاله جستاری است به این موضوع مهم و اینکه قصه به مثابۀ اثر هنری جنبه های بسیاری دارد که همواره برای پژوهش همچون معنا و تأثیر روان شناختی آن ارزشمند است چرا که قصه ها برخلاف شکلهای دیگر ادبیات، کودک را در راه کشف هویت و معنای زندگی خویش هدایت می کند و قصه ها به کودک می آموزند که برای ادامه تکامل شخصیت فردی چه تجربه هایی ضروری اند و به آنها اطمینان می دهند که یک زندگی مفید و ثمربخش در دسترسی انسان قرار دارد. حتی اگر موانع بسیاری بر سر راه او باشد. اما اگر در برابر مبارزات بسیار وحشتناک، هراسی به خود راه دهد هرگز نمی تواند به هویت واقعی خویش دست یابد. همچنین در ادامه مقاله آمده است میراث فرهنگی ما کمابیش به همان اندازه دارای اهمیت است به شرطی که به گونۀ درستی به کودک انتقال داده شود و ادبیات برای کودکان خردسال این وظیفه را به بهترین وجه انجام می دهد و با توجه به این دیدگاه ادبیات کودکان سهم بزرگی در رشد و تکامل روح و شخصیت کودک دارد. و در این میان قصه و داستان وسیلۀ انتقال و شناخت میراث فرهنگی است و کودکانی که داستان می خوانند کمتر اتفاق می افتد دچار الیناسیون و خودباختگی فرهنگی شوند و ادبیات کلاً ماهیت دوگانه دارد یعنی هم امکان لذت بردن را فراهم می کند و هم شناخت را گسترش می دهد و همچنین وارد کردن کودکان و نوجوانان به دنیای شعر ضمانتی است برای حفظ خلاقیت و تداوم نگاه نوجوی آنها. و هر شعر کمک می کند که کودک و نوجوان دریافت تازه ای از جهان به دست آورد و کودک و نوجوان با خواندن شعر خلاقیت، احساسات قوی نگاه های نو و تجربه های زیاد شاعر شریک می شود و پیشنهاداتی آورده شده است.