رابطه سبک های مقابله با استرس با کیفیت زندگی دانشجویان پسر دانشگاه فرهنگیان استان تهران

هدف مطالعه ی حاضر تعیین رابطه ی بین سبک های مقابله با استرس با کیفیت زندگی دانشجویان  بود. با توجه به مهم بودن کیفیت زندگی برای افراد جامعه، تلاش برای ارتقاء آن از اصلی ترین اصول و اولویت های برنامه ریزان و سیاست گذران اجتماعی و مدیران و مسئولان حکومتی در کشور است. موضوع کیفیت زندگی دانشجو معلمان از نظر صاحب نظران تعلیم و تربیت و متولیان دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی دارای اهمیت قابل توجهی است. بنابراین، با توجه به این که دانشجویان باید در طول دوره تحصیل با فشارهای روانی متعددی روبرو می شوند دارد، لذا شناخت روش های آموزش و افزایش مهارتهای مثبت مقابله با استرس از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد و از جمله عوامل اساسی است که می تواند در افزایش کیفیت زندگی معلمان و دانش آموزان مؤثر واقع شود. جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت بود از کلیه ی دانشجویان پسر  ورودی سال های 91 ،92 ،93 دوره کارشناسی پیوسته رشته علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان استان تهران. داده ها با استفاده از پرسشنامه ی سبک های مقابله با استرس اندلر و پارکر (1990) و پرسشنامه ی کیفیت زندگی  وار و شربون (1992) جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل رگرسیون) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سبک های مقابله با استرس، با کیفیت زندگی دانشجویان رابطه ی مثبت و معنی دار وجود دارد.(p<0.05)  از محدودیت های این پژوهش می توان به جنسیت اشاره نمود. پیشنهاد می شود از مطالعات تجربی، مشاهده و گزارش در ارایه ی برنامه های افزایش کیفیت زندگی دانشجو معلمان و همچنین خودکارآمدی آنان استفاده شود.