پیش بینی ریسک پذیری کارآفرینانه کارکنان دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی با ملاحظه پویایی های عاطفی سازمانی

این مطالعه با هدف توسعه یک مدل تشخیصی به منظور پیش بینی سطح ریسک پذیری کارآفرینانه کارکنان دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی مبنی بر پویایی های عاطفی سازمانی انجام گرفته است. این پژوهش از نوع کاربردی، مقطعی، توصیفی پیمایشی- تحلیلی است. جامعه آماری این پژوهش پرسنل غیر هیات علمی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی شهر سمنان هستند و 196 نفر از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری، و سپس با استفاده از تکنیک های های آماری بویژه دو تکنیک خوشه بندی و تشخیصی تحلیل شدند. داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری و سپس با استفاده از تکنیک های آماری بویژه دو تکنیک خوشه بندی و تشخیصی تحلیل شدند.ماری  بویژ  یافته های این پژوهش نشان داد که: الف) با توجه به پویایی های عاطفی سازمانی می تواند کارکنان دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی مورد مطالعه را بر حسب ریسک پذیری کارآفرینانه در سه خوشه ریسک پذیری، بی تفاوت نسبت به ریسک، و ریسک گریزی خوشه بندی کرد. پویایی های عاطفی تجربه، تشویق، بازیگوشی، آزادی ابزار عواطف، وفاق، و احساس تعلق به ترتیب از بیش ترین تا کم ترین در این خوشبه بندی نقش ایفا نمودند. ب) پویایی های عاطفی تجربه، تشویق، بازیگوشی، ازادی ابزار عواطف و احساس تعلق سازمانی می توانند پیش بینی های خوبی برای ریسک پذیری کارآفرینانه کارکنان باشند. ضمناً پویایی عاطفی وفاق عاطفی با خارج شدن از مدل تحلیل تشخیصی نمی تواند نقشی در پیش بینی ریسک پذیری کارآفرینانه کارکنان ایفا کند.