رابطه شاخص های عملکردی، الکتریکی و بیوشیمیایی قلب مردان غیرورزشکار پس از یک وهله فعالیت ایزومتریک بیشینه

زمینه و هدف: تعیین میزان بار وارده بر سیستم قلبی- عروقی مرتبط با تمرین و فعالیت بدنی یکی از راه کارهای مورد استفاده جهت اطمینان از سلامتی و آسیب زا نبودن تمرینات است. لذا تحقیق حاضر در راستای بررسی رابطه شاخص های عملکردی (حاصلضرب مضاعف ضربان- فشار)، الکتریکی (الکتروکاردیوگرام) و بیوشیمیایی (ایزوآنزیم کراتین کیناز) قلب مردان غیر ورزشکار پس از یک وهله فعالیت ورزشی ایزومتریک بییشنه انجام شد.

 روش کار: 17 مرد داوطلب سالم (سن: 1.54±22.47 سال؛ درصد چربی: 1.03±17.01) پروتکل تمرینی (حرکت لیفت مرده) را با 100 درصد انقباض ارادی بیشینه و به مدت 30 ثانیه انجام دادند. میزان تغییرات شاخص های عملکردی (rpp)، بیوشیمیایی (ck-mb) و الکتریکی (ecg) قلب آزمودنی ها، قبل و بعد از یک وهله فعالیت ورزشی ایزومتریک بیشینه ارزیابی و ثبت شد. در ادامه داده های حاصله با استفاده از آزمون های پارامتریک t همبسته (paired) و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 0.01 بررسی شد.

 یافته ها: یافته های آماری نشانگر افزایش معنی دار شاخص های عملکردی (ضربان قلب، فشار سیستولی، حاصل ضرب مضاعف ضربان- فشار) و زیست شیمیایی (ایزوآنزیم کراتین کیناز) قلبی- عروقی متعاقب اجرای پروتکل بود (0.01(p<. اما هیچ گونه تغییری مبنی بر افت یا صعود قطعه ی st بعد از اجرای قرارداد تمرینی مشاهده نشد، در صورتی که موج t و فاصله ی qt کاهش معنی داری را نشان دادند (0.01(p<. هم چنین نتایج نشان از رابطه ی مثبت و معنی داری بین دامنه ی تغییرات ایزوآنزیم کراتین کیناز با دامنه ی تغییرات حاصل ضرب مضاعف داشت (0.73(r=. به علاوه، رابطه ی منفی و معنی داری بین دامنه ی تغییرات موج t با دامنه ی تغییرات ایزوآنزیم کراتین کیناز (0.52(r= و دامنه ی تغییرات حاصل ضرب مضاعف (0.66r=-) مشاهده شد.

 نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل، می توان از حاصل ضرب مضاعف (rpp) به عنوان یک شاخص عملکردی، ساده و غیرتهاجمی برای برآورد فشار وارده به قلب حین فعالیت های ورزشی ایزومتریک استفاده نمود.