مطالعه آزمایشگاهی اثر افزایه های تأخیردهنده زمان بندش سیمان حفاری بر روی رئولوژی سیمان فومی چاه های نفت و گاز

حفاری چاه های جدید در مخازن تخلیه فشاری شده برای بیشترین افزایش تولید، همراه با مشکلات و آسیب هایی به مخازن است. حجم عظیمی از این آسیب ها حین عملیات سیمان کاری چاه های نفت و گاز بوجود می آید، که از آن جمله هرزروی شدید و یا شکست سازندی است. جبران این آسیب ها به مخازن بسیار دشوار و حتی غیر ممکن می باشد. یکی از راه حل های پیشگیری این آسیب ها، استفاده از سیمان های سبک و فوق سبک حفاری نظیر سیمان فومی است. معمولاً زمان بندش سیمان های فومی کوتاه است و برای حل این مشکل، افزایه های تأخیردهنده سیمان، به آن ها اضافه می شود. اما با توجه به نوع تأخیردهنده و نوع ماده کفزا، رئولوژی دوغاب تغییر خواهد کرد. طبق آزمایش های انجام شده، افزایه های or5 و or12 هم در شرایط سطحی و هم در شرایط hpht، رئولوژی را بدتر می کنند و سبب افزایش ^†pv و ^†yp می شوند. افزایه jr120 در شرایط سطحی مناسب بوده ولی در شرایط hpht اثر خود را از دست می دهد. بهترین رئولوژی را ترکیب 120 jr و بوریک اسید در شرایط سطحی و hpht در سیمان های فومی از خود نشان می دهند.