چگونه توانستم تعدادی از دانش آموزان پایه یازدهم را در یادگیری مبحث ماضی نقلی وکاربرد آن یاری دهم؟

زبان ابزاری است که بشر را از بقیه موجودات و مخلوقات جدا می سازد و بشر را در محدوده خاص جغرافیایی بهم متصل می سازد. زبان می تواند وسیله ای برای  پیشرفت بزرگ در هر دیسپلین و رشته ای باشد.امروزه انسانها در کشورهای مختلف به زبان های مختلفی تکلم می کنند، زبان هایی که هر کدام برای دیگری نا آشناست.  یادگیری زبانهای خارجی به ویژه زبان انگلیسی، امروزه  نقش مهمی در زندگی شخصی و اجتماعی افراد ایفا میکند. اما سوال مهمی که مطرح می باشد آن است که  چرا بعضی از دانش آموزان به درس زبان انگلیسی علاقه مند نمی باشند؟ چرا برخی از دانش آموزان یادگیری گرامر را امری بیهوده می دانند؟ بنابراین تحقیق حاضر در سال تحصیلی 97-98 انجام شده است و مساله موردنظر بی علاقگی و ضعف تعدادی از دانش آموزان پایه یازدهم در فهم و بکارگیری زمان حال کامل (ماضی نقلی) می باشد و هدف افزایش فهم و درک آنها به نکته گرامری موردنظرو به تبع آن افزایش علاقه آنها به درس زبان انگلیسی می باشد بنابراین در این پژوهش به منظور آگاهی از وجود بی علاقگی دانش آموزان و ضعف آنها در یادگیری این مبحث به بررسی داده های کسب شده از منابع و روش های گوناگون علمی و نیز نظرسنجی از دانش آموزان پرداخته شد و عوامل موثر در ایجاد مساله شناسایی گردید. و نیز جهت دستیابی به راه حلهای پیشنهادی بار دیگر از موارد ذکر شده استفاده شد و پس از بررسی آنها بعضی از راه حلها را انتخاب نموده و بعد از اعتبار بخشی لازم، به مرحله اجرا در آمد.. بنابراین در این تحقیق با استفاده از شیوه های نوین ارتباطی و تعاملی و محتواسازی مطالب و استفاده از اسلایدهای پاورینت و تصاویر تلاش شده است که مشکل دانش آموزان در زمینه یادگیری و بکارگیری زمان حال کامل که گرامر فصل دوم کتاب یازدهم می باشد برطرف شود.