طراحی مجموعه گردشگری با رویکرد ارتقاء سرزندگی

فراهم نمودن مکان هایی که برای جوانان و حتی بزرگترها جذاب باشد، به گونه ای که افراد تمایل به گذراندن زمان در آن فضاها داشته باشند و حتی تشویق به کار و ایجاد درآمد شوند، از جمله راهکارهای ارتقاء بهره وری مکان و زمان می باشد؛ هم چنین با توجه به رشد روزافزون گردشگری و گسترش صنعت توریسم در کشور، ایجاد فضاهایی برای پاسخگویی به این منظور و هم چنین ایجاد مکان هایی سالم برای گذراندن اوقات فراغت بیش ازپیش مورد توجه قرارگرفته است. لذا پرداختن به موضوع تفریح و برنامه ریزی برای پر کردن اوقات استراحت شهروندان امری ضروری است. از طرفی شهر به مانند یک موجود نیازمند نشاط، جنب و جوش و بستر فعالیت ساکنین خویش است؛ این بستر محیا نمی گردد مگر با رعایت اصول و استانداردهای طراحی فضای شهری سرزنده برای پذیرش شهروندان. این در حالی است که متاسفانه امروزه سرزندگی و حیات زندگی جمعی از فضاهای شهری رنگ باخته و تأمین این مهم به یکی از دغدغه های اصلی نظام های مدیریت شهری تبدیل گشته است. در پژوهش حاضر، در ابتدا به تعاریف گردشگری، ارکان و انواع آن و سپس به مفهوم سرزندگی و معیارهای آن پرداخته شده است. با تحلیل نمونه های اقامتی و فرهنگی، بررسی سایت پروژه و استخراج استانداردهای مربوطه، در نهایت به طرحی ایده آل برای مجموعه گردشگری با رویکرد سرزندگی دست یافته است.