جُستاری در سیاست های نوین شهرسازی شهروندگرا (گذر از نظریه واحدهای همسایگی کلارنس پری 1 به مفهوم اجتماع محلی)

مقاله جُستاری در سیاست های نوین شهرسازی شهروندگرا (گذر از نظریه واحدهای همسایگی کلارنس پری 1 به مفهوم اجتماع محلی)

امروزه شهرسازان و برنامه ریزان شهری در رویای به ثمر نشاندن شهرهایی با مقیاس های انسانی تر بسر می برند، نظریات و طرح هایی که بر پایه ی جنبش های عدالت و رفاه اجتماعی، محیط زیست و توسعه پایدار، حفظ هویت اجتماعی و مدیریت محلی و... مطرح شده اند، در تلاش جهت تحقق سکونتگاه های اجتماعی و انسانی و ایجاد محیطی زیست پذیرتر بوده است. تئوری واحدهای همسایگی کلارنس پری در زمان خودش جوابگوی بسیاری از معضلات شهرنشینی، پراکنده رویی و در پاسخ به بحران های زاییده از مشکلات سیاسی، اقتصادی ناشی از جنگ بین الملل اول شکل گرفت، در حالیکه امروزه پرداختن به مبحث جامعه یا اجتماع محلی از مباحث جدید شهری و در راستای توسعه پایدار، ارتقاء هویت اجتماعی، حس تعلق، مشارکت پذیری و... در میان جوامع شهری تمرکز دارد، جوامعی که در تلاطم و افسارگسیختگی رشد و توسعه ی کلانشهرها دچار سردرگمی و بی هویتی می شوند، لذا هدف از تحقیق پیش روی بررسی اهداف و ویژگی های طرح واحدهای همسایگی کلارنس پری و روند تکاملی آن تا مفهوم اجتماع محلی در جوامع شهرنشین امروزی است. این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی و جمع آوری اطلاعات نیز صرفاَ از طریق مطالعات کتابخانه ای بدست آمده است. نتایج حاکی از آن است که نظریات و برنامه ریزی های توسعه شهری با پُررنگ شدن مباحث زیست محیطی و با تاکید بر معیارهای کیفی اجتماعی، بخصوص از نیمه دوم قرن بیستم بدین سو مقیاسی انسانی تر بخود گرفته و در تلاش است در راستای خواست ها و نیازهای شهروندان قدم بردارد.