بتن خود عمل آور و خصوصیات ذاتی آن

مقاله بتن خود عمل آور وخصوصیات ذاتی آن

امروزه بتن پرکاربردترین مصالح سختمانی در جهان به شمار می رود که این امر ناشی از مقاومت فشارخوب و دوام زیاد ان است. تخمین زده می شود که مقدار کنونی مصرف بتن در جهان چیزی حدود 12 میلیارد تن در سال است. آیین نامه aci-308 بیان می کند که عمل اوری داخل بتن به فرایندی اطلاق شود که از طریق ان هیدراسیون (آب دار شدن) سیمان به دلیل وجود اب داخلی که البته بخشی از اب طرح اختلاط نیست رخ می دهد. بسته به ماهیت پروژه، سیمان، سنگدانه ریز و درشت و اب در نسبت های خاص با هم مخلوط شوند تا بتن خام و تازه تولید شود. دوام و مقاومت بتن تنها در صورتی به خوبی توسعه پیدا خواهد کرد که بتن تازه ساخته شده کاملا عمل اوری شده باشد. هرگونه چشم پوشی یا و کوتاهی در انجام عمل اوری در مقاومت و دوام بتن تا ثیر خواهد داشت. اگر شرایط محیطی رطوبت و دما به میزان کافی مطلوب برای عمل آوری بتن باشد دیگر نیازی به کار خاصی برای عمل اوری بتن وجود ندارد. در واقع بتن باید در شرایط رطوبتی مطلوبی برای مدت حداقل 28 روز هیدراسیون پس از ساخته شدن قرار گیرد تا با مقاومت مطلوب و لازم برسد. هرگونه کوتاهی در عمل آوری مناسب بتن به شکل بسیار بدی روی مقاومت و دوام نهایی بتن اثر خواهد گذاشت. یک نسبت اب به سیمان در حدود 0.38 لازم است تا تمام اجزاء سیمان هیدراتی و ابدار شوند و نیز تمام فضای در حفره های ژلاتینی c اشغال کند. عمل اوری درونی اجازه می دهد تا عمل اوری از داخل بتن به بیرون اتفاق بیفتد که از طریق حفره های ابی داخلی (به شکل سنگدانه های ریز دانه سبک وزن اشباع شده، پلیمرهای فوق جاذب، یا الیاف چوبی اشباع شده) پدید می آید. بتن خود عمل آور که به عمل آوری درونی هم مشهور است یکی از بتن های خاص است که می تواند عدم عمل آوری مناسب ناشی از خط های انسانی و یا کمبود اب در مناطق خشک، یا عدم دسترسی به اعضای بتنی سازه اجرا شده سخت و یا در مناطقی که وجود یونهای فلوراید در اب به شکل مخربی روی خواص بتن اثر می گذارند و c جبران کند. عامل های کاهش دهنده انقباض بتن و سنگدانه های سبک از جمله پلی اتیلن گلیگول و لیکا، خاکستر سیلیکا و خرده های سنگ جهت تامین نتایج موثر در عمل اوری بتن استفاده می شوند.