اثربخشی روش درمانی ماتریکس بر بهزیستی روان شناختی و افسردگی افراد وابسته به مواد محرک

مقاله اثربخشی روش درمانی ماتریکس بر بهزیستی روان شناختی و افسردگی افراد وابسته به مواد محرک

هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر ماتریکس بر بهزیستی روان شناختی و افسردگی افراد وابسته به مواد محرک انجام شد.

موارد و روش ها: روش تحقیق نیمه آزمایشی و حجم نمونه 30 نفر از مردان وابسته به مواد محرک (شیشه) بود که به شیوه ی نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش  n=15))کنترل((n=15  قرار داده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی فرم کوتاه ریف و افسردگی بک در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری برای هر دو گروه استفاده شد. در تجزیه و تحلیل داده ها از فراوانی، میانگین و انحراف استاندار برای یافته های توصیفی و تحلیل کواریانس برای یافته های استنباطی استفاده شد.

یافته ها: نتایج نشان می دهد که میانگین کل بهزیستی روانشناختی و افسردگی در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون بیشتر از مرحله پیش آزمون بوده، همچنین نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون در سطح 1p<0.00 وجود داشته است. پس از یک ماه پیگیری نیز نتایج حاکی از پایدار بودن نتایج مداخله در گروه آزمایش بود.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت برنامه مداخله روش ماتریکس بر افسردگی و بهزیستی روانشناختی موثر بوده است.