بررسی رابطه شیوه های فرزند پروری، ویژگی های شخصیت و خودکارآمدی عمومی با آمادگی به اعتیاد در نوجوانان پسر دبیرستانی شهر خرم آباد

مقاله بررسی رابطه شیوه های فرزند پروری، ویژگی های شخصیت و  خودکارآمدی عمومی با آمادگی به اعتیاد در نوجوانان پسر دبیرستانی شهر خرم آباد

هدف از پژوهش حاضر بررسی بررسی رابطه  شیوه های فرزند پروری، ویژگی های شخصیت و خودکارآمدی عمومی با آمادگی به اعتیاد در نوجوانان پسر دبیرستانی شهر خرم آباد می باشد. جامعه آماری در این پژوهش 150 نفر دانش آموز پسر دبیرستانی بودند که در سال تحصیلی 1398-1397 مشغول به تحصیل بودند و به صورت تصادفی خوشه ای از بین دانش آموزان دبیرستانی شهر خرم آباد انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در پژوهش حاضر پرسشنامه سبک فرزند پروری بامریند، پرسشنامه شخصیتی نئو، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و پرسشنامه آمادگی به اعتیاد بودند. برای تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی نشان داد، که بین  شیوه های فرزند پروری مستبدانه و آسان گیر با آمادگی به اعتیاد در نوجوانان رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد که که از میان مؤلفه های شخصیتی و خودکارآمدی عمومی رابطه بین روان رنجوری و برونگرایی با اعتیاد پذیری مثبت و توافق پذیری و خودکارآمدی عمومی منفی معنی دار می باشند. در نهایت نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد، که ترکیب خطی متغیرهای شیوه های فرزند پروری، ویژگی های شخصیت و خودکارآمدی عمومی 54  درصد آمادگی به  اعتیاد را تبیین می کنند. لذا با توجه به نتایج آگاهی دادن به خانواده ها در خصوص سبک های فرزند پروری کارآمد و شناخت ویژگی های فردی نوجوانان گام مؤثر در راستای پیشگیری از شیوع این عارضه در جمعیت نوجوان می شود.