بررسی مناسب سازی فضای شهری جهت دسترسی معلولین نمونه موردی: خیابان احمدآباد مشهد (منطقه برخوردار)

مقاله بررسی مناسب سازی فضای شهری جهت دسترسی معلولین نمونه موردی: خیابان احمدآباد مشهد (منطقه برخوردار)

ناتوانان جسمی، معلولان و جانبازان، بخشی از افراد جامعه اند که هم چون سایرین نیازمند دسترسی و استفاده از امکانات و خدمات عمومی هستند. هدف از این پژوهش بررسی مناسب سازی فضاهای شهری جهت دسترسی معلولین نمونه موردی: خیابان احمدآباد مشهد بهعنوان یک منطقه ی برخوردار که دارای کاربری های مقیاس شهری و فرا شهری که به دنبال پی بردن به مشکلات و نارسایی های موجود است. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات از طریق اسناد و پرسشنامه گردآوری شده است و در تحلیل اطلاعات این مطالعه، بیش تر از روش های تحلیل کمی و کیفی و تکنیک های spss استفاده شده است. یافته های پژوهش بیانگر آن است با آنکه خیابان احمدآباد یکی از مراکز اصلی خدماتی، درمانی و اداری در شهر مشهد می باشد اما بیشتر فضاهای مربوط در این خیابان برای رفت و آمد معلولان جسمی مناسب نیستند.

هم چنین بیان می دارد که در هیچکدام ادارات و ساختمان های دولتی تجهیزات خاصی برای معلولان فراهم نشده است و مجموع این عوامل، فضای آشفته، ناسالم و فاقد ایمنی و راحتی را جهت گروه های مختلف اجتماعی به ویژه معلولین در این فضاها ایجاد کرده است که این وضعیت نامطلوب نیازمند یک برنامه ریزی دقیق و منسجم بهمنظور بهبود وضع موجود و افزایش ایمنی و راحتی و درنتیجه ایجاد محیط اجتماعی سرزنده و شاد با حضور معلولین می باشد.