ارزیابی و مقایسه پتانسیل تخریب پیشرونده ناشی از بارگذاری لرزه ای و انفجاری در ساختمان های با مهاربند فولادی

مقاله ارزیابی و مقایسه پتانسیل تخریب پیشرونده ناشی از بارگذاری لرزه ای و انفجاری در ساختمان های با مهاربند فولادی

خرابی پیشرونده به نوعی از خرابی اطلاق می گردد که در صورت حذف هر یک از المان های سازه ای، سازه توانایی ادامه باربری خود را نداشته باشد و بصورت موضعی یا کلی تخریب شود. از عوامل حذف المان که در این مقاله به آن پرداخته شده است می توان به انفجار و زلزله می باشد. از این رو سه زلزله با حداکثر شتاب طرح (0.35g) و انفجاری با برش پایه ای برابر زلزله امپریالوالی، به سازه های مهاربندی وارد شده است. برای قیاس سازه ها در برابر خرابی پیشرونده از جابجایی گره بحرانی خروجی گرفته شده است. جابجایی قائم گره بالای ستون حذف شده به عنوان گره بحرانی یک شاخص برای بررسی واکنش سازه به اضافه فشار ناشی از حذف ستون زیر گره می باشد.

در این تحقیق چند نوع مهاربند در نظر گرفته شده که طی آن سازه با مهاربند همگرا 8 بدترین و مهاربند واگرا 7 بهترین عملکرد را از خود در برابر خرابی پیشرونده نشان داده اند. نتایج حاصل از انفجار شرایط بحرانی کم تری نسبت به زلزله از خود نشان داده است که دلیل آن را می توان تداوم باردهی کوتاه انفجار مربوط دانست. برای بررسی اختلاف ارتفاع بر نتایج، سازه های 8 و 12 طبقه مقایسه شدند که سازه های 8 طبقه نتایج غیر محافظه کارانه تری نسبت به 12 طبقه داشتند. در سازه های کوتاه تر پتانسیل خرابی پیشرونده سازه تحت بار ثقلی بیشتر از بار جانبی می باشد اما با افزایش ارتفاع پتانسیل خرابی پیشرونده در سازه تحت بار ثقلی بیش تر از بار جانبی لرزه ای عملکردی نزدیک به هم دارند.