تفسیر محیط رسوبی سازند دلیچای در برش درجزین در شمال سمنان بر مبنای پالینومرف ها

مقاله تفسیرمحیط رسوبی سازند دلیچای در برش درجزین در شمال سمنان بر مبنای پالینومرف ها

سازند دلیچای با لیتولوژی شیلی- مارنی با میان لایه های آهکی به ضخامت 631 متر در برش درجزین در شمال شرق سمنان مورد بررسی قرار گرفت. این سازند در مرز زیرین خود به طور ناهمساز و با یک لایه کنگلومرایی بر روی سازند شمشک قرار می گیرد و در مرز بالایی خود به طور همشیب و با گذر تدریجی توسط سنگ آهک های ستبر لایه سازند لار پوشیده می شود. جهت تعیین محیط دیرینه از فراوانی و تنوع داینوسیست ها، نسبت داینوسیست های پروکسیمیت به کوریت، مطالعات پالینوفاسیسی و فاکتورهای حفاظت از مواد ارگانیکی استفاده شد.

بر مبنای آنالیز آماری و مطالعات انجام شده چهار محیط بسیار نزدیک به ساحل  (proximal shelf)، محیط حدواسط  (shelf to basin transition)، شلف خارجی ( (distal shelf و basin را میتوان برای سازند دلیچای در نظر گرفت. بالا بودن درصد اسپور و حضور مواد آمرف شفاف به همراه فراوانی از فرامینیفرهای بنتیک دارای پوسته پورسلانوز (خانواده میلیولیده) و حضور داینوسیست های شاخصی چون nannoceratopsis gracilis و pareodinia ceratophora موید یک محیط کم عمق با شرایط احیایی (محیط لاگون) در قسمت های ابتدایی از برش مورد مطالعه است که داده های رسوب شناسی این مطلب را تایید می کنند. به تدریج به سمت بالای برش مورد مطالعه افزایش تنوع و فراوانی داینوسیست ها بویژه فرم های کوریت به همراه کاهش نسبت اسپور و پولن و فیتوکلاست ها مشاهده می گردد. این شرایط به همراه ظهور فرامینیفرهای پلانکتون و افزایش تعداد آن ها، فراونی رادیولرها و دوکف های پلاژیک به سمت بالای برش نشانه پیشروی و نهشته شدن در یک محیط دریایی باز است.