رابطه خود شفقت ورزی، طرحواره های هیجانی و خوش بینی با دل زدگی زناشویی در زوجین تقاضی طلاق شهر تهران

رابطه خود شفقت ورزی، طرحواره های هیجانی و خوش بینی با دل زدگی زناشویی در زوجین تقاضی طلاق شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی بین خود شفقت ورزی، طرحواره های هیجانی و خوش بینی با دلزدگی زناشویی در زوجین متقاضی طلاق شهر تهران می باشد. پژوهش حاضر به روش توصیفی – پیمایشی بوده و جامعه آماری پژوهش زوجین متقاضی طلاق در شهر تهران در مهرماه 1398 بوده اند. نمونه پژوهش به حجم 50 نفر از این زوجین انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسش نامه های: دل زدگی زناشویی پاینز، پرسش نامه طرحواره های هیجانی، پرسش نامه خودشفقت ورزی و پرسش نامه خوش بینی – بدبینی بوده است. براساس یافته ها چون سطح معناداری p=0.007 در سطح اطمینان 95 درصد (α=5%) از 0.05 کوچکتر است، بنابراین، فرضیه صفر رد و فرضیه پژوهش تایید می شود نتیجه می گیریم بین خود شفقت ورزی، طرحواره های هیجانی و خوش بینی با دل زدگی زناشویی در زوجین متقاضی طلاق رابطه معنادار وجود دارد. لذا فراهم کردن امکانات آموزشی رایگان به منظور آشنایی با مهارت های شناختی و رفتاری همسرداری برای جوانانی که در آستانه ی ازدواج قرار دارند و آموزش مهارت های همسرگزینی به جوانان از پیشنهادات مورد تاکید این پژوهش می باشد.