بررسی پارامترهای موثر بر رفتار خستگی مخلوط های آسفالتی

شناخت رفتار مخلوط های آسفالتی در برابر خستگی، موجب اطلاع از میزان دوام مخلوط و نحوه عملکرد دراز مدت آن در جاده می گردد. در این خصوص پارامترهای زیادی دخیل می باشد. این پارامترها شامل خصوصیات مخلوط آسفالتی (نظیر میزان قیر، نوع قیر، نوع مصالح سنگی، دانه بندی مصالح و فضای خالی)، شرایط بارگذاری، نوع و نحوه انجام آزمایش می شود. در این مقاله پارامترهای مختلف تاثیرگذار بر رفتار خستگی مخلوط های آسفالتی به روش تیرچه خمشی چهار نقطه ای مورد بررسی قرار گرفته و متغیرهای انجام آزمایش شامل: شرایط تنش کنترل شده یا تغییر شکل کنترل شده، فرکانس بارگذاری، شکل بارگذاری، اثر دوره های استراحت، دمای انجام آزمایش مورد بررسی قرار گرفته و نیز به برخی اختلاف نظرها در استانداردهای خستگی مخلوط های آسفالتی به روش تیرچه خمشی چهار نقطه ای در خصوص الگوی بارگذاری تغییر شکل کنترل شده سینوسی یا تغییرشکل کنترل شده نیمه سینوسی اشاره شده و درستی یا نادرستی آن ها بررسی گردیده است. از آن جا که انجام آزمایش خستگی مخلوط های آسفالتی بسیار زمان بر و پرهزینه است، لذا بررسی و تحلیل تاثیر متغیرهای مختلف با استناد به نتایج تحقیقات گذشته، در انتخاب پارامترهای کلیدی بسیار مفید خواهد بود. همچنین تعیین تعداد کمینه ی نمونه های مورد نیاز آزمایش خستگی برای پیش بینی مدل های خستگی قابل قبول، با هدف کاهش زمان و هزینه انجام آزمایش که دغدغه ی بسیاری از محققین بوده است، با استناد به منابع در دسترس بیان گردیده است.