بررسی راه های افزایش بیمه پردازان با تکیه بر قوانین تامین اجتماعی

بررسی راه های افزایش بیمه پردازان با تکیه بر قوانین تامین اجتماعی

انسان از آغاز پیدایش بر روی کره زمین و در گذر تاریخ همواره در برابر حوادث طبیعی، به علت نبود تشکیلات منسجم و حمایتی لازم، در جستجوی راه هایی بوده است تا با یاری دیگران به پایداری خود در مقابل خطرات بیفزاید. با تکامل تدریجی جوامع راه های حمایتی نیز تکامل و انسجام یافت و ساختار های قبیله ای، محلی و خانوادگی به حمایت از اعضای خود برخاستند. اما این روش ها در این استحکام و کارایی هیچگاه کافی و منسجم نبود به ویژه از هنگامی که صنعت و امور وابسته به آن در جوامع پدیدار شد. امروزه تامین اجتماعی یکی از سازمان های موثر در ارائه خدمات بیمه ای خدمت رسانی و درجه پیشرفت فنی و فرهنگی اش علاقمند است تا تعداد بیشتری از شهروندان را زیر چتر خدمات اجتماعیش قراردهد.

در ایران نیز به دلایل مختلف از دهه های پیش در این مسیر گامهایی برداشته شده است. اگر چه هنوز تامین اجتماعی در بین آحاد ملت فراگیر نشده است، اما این خدمات با در بر داشتن ابعاد مختلف حمایتی پشتوانه بسیار مطلوبی برای بیمه شدگان و خانواده آنها بشمار می رود. تامین اجتماعی و جنبه های بیمه ای آن به عنوان حق هریک از افراد شناخته شده و تمام جوامع صرف نظر از نوع نظام سیاسی و اقتصادی از دوران یونان قدیم تا عصر حاضر به عنوان یک ضرورت اجتماعی مورد توجه قرار داشته و حتی طبق اصل 29 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تامین اجتماعی حق همگانی برای یکایک افراد کشور قلمداد گردیده است. سازمان تامین اجتماعی نهاد قانونی منحصر به فردی است که بر اساس قانون مسئولیت گسترش انواع بیمه های اجتماعی و تعمیم آن به کلیه اقشار جامعه ( تابع قانون کار) شامل اجرت بگیران، صاحبان حرف و مشاغل آزاد را در سطح کشور عهده دار می باشد.