بررسی نقش و جایگاه خود مدیریتی در مدیریت نهاد های آموزشی

بررسی نقش و جایگاه خود مدیریتی در مدیریت نهاد های آموزشی

خود مدیریتی فرایندی درونی و فکری است که فرد از طریق آن می تواند به طور خودآگاه و سازنده تفکرات خود را بررسی و تغییرات در جهت نوآوری و پیشرفت را ایجاد کند. به عبارت دیگر خود مدیریتی از معرفت پذیری اجتماعی نشات می گیرد. خود مدیریتی به دنبال تغییر نگرش و شخصیت نیست بلکه می خواهد رفتار را تحت کنترل در بیاورد و اگر لازم باشد تغییراتی را در آن ایجاد کند. باید توجه داشت که خود مدیریتی یک فرایند اختیاری است، نه یک فرایند اجباری. به عبارت دیگر، افراد به خواست خودشان به آن گرایش پیدا می کنند و نه به اجبار دیگران، به همین جهت عملی شدن و نتیجه بخش بودن آن دور از انتظار و ذهن نیست و کاری شدنی است. برخی از رفتارها در فردی که توانایی خودمدیریتی دارند بسیار بارز است، ازجمله این رفتارها می توان به خود کنترلی، خودتنظیمی، خودگردانی، خود ساماندهی، خود نظارتی، مثبت صحبت کردن، ارتباطات شجاعانه و موثر و توانایی دریافت و ارائه بازخورد اشاره کرد. تبدیل شدن به یک خودمدیر و حفظ مهارت های خودمدیریتی یک فعالیت توسعه ای به شمارمی آید. دراین مقاله علاوه بر پرداختن به موضوع خود مدیریتی، مبانی فلسفی و روانشناختی آن، مهارت ها وهمچنین راهکارهایی برای کسب مهارت های خودمدیریتی ارائه می شود.