بازشناسی نقش اقلیم در سازماندهی فضاهای معماری خانه های سنتی دزفول با تأکید بر سطوح زیرزمینی، نمونه موردی: خانه سوزنگر

بازشناسی نقش اقلیم در سازماندهی فضاهای معماری خانه های سنتی دزفول با تأکید بر سطوح زیرزمینی، نمونه موردی: خانه سوزنگر

در معماری خانه‌های سنتی ایران من‌جمله شهرهای با اقلیم گرم و مرطوب، عنایت به عوامل اقلیمی، یکی از ارکان طراحی معماری محسوب شده و حائز اهمیت بسیار بوده است. و به طبع، پیش‌بینی فضا در عمق زمین در معماری خانه سنتی ایران کاربرد قابل‌توجهی داشته است. خلق فضاهای معماری سطوح زیرزمینی خانه‌های سنتی به‌عنوان یکی از شیوه‌های طراحی اقلیمی و تأمین گر بخش عمده‌ای از نیاز آسایش ساکنین با امکان تعامل معماری و بهره‌برداران آن با محیط، در خانه‌های سنتی اقلیم گرم و مرطوب من‌جمله در شهر دزفول، مطرح می‌باشد. سازمان‌دهی فضا در خانه‌های سنتی دزفول، ارتباط چندجانبه فضاها با یکدیگر است. که براین اساس، شیوه‌ای از تعریف و سازمان‌دهی فضایی با امکان تجربه‌های کیفی ادراکی گوناگون برای حضور آدمی فراهم شده است. با تحلیل منطقی از اندیشه سازمان فضایی خانه‌های سنتی دزفول، می‌توان به معیارهای مختلف از جمله معیار اقلیمی طراحی این خانه‌ها دست‌یافت. در این پژوهش سعی شده، ضمن پرداختن به جایگاه معماری اقلیمی در خانه‌های سنتی دزفول، به تحلیل فضایی خانه سنتی سوزنگر دزفول پرداخته و تأثیر تهویه طبیعی بر سازمان‌دهی فضاهای زیرزمینی آن مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. در این مقاله از روش تحقیق توصیفی تحلیلی بهره گرفته شده که با جمع‌آوری اطلاعات از طریق بررسی کتابخانه‌های تخصصی و عمومی و نشریه‌های مرتبط با موضوع انجام شده است.