اثربخشی معنویت درمانی بر سلامت روان ، خود مراقبتی و خود ارزشمندی سالمندان مقیم سرای سالمندان

اثربخشی معنویت درمانی بر سلامت روان ، خود مراقبتی و خود ارزشمندی سالمندان مقیم سرای سالمندان

سلامت سالمندان یکی از مسائل مهم بهداشت جسمانی و روانی در اکثر جوامع است و سالمندی فرایندی است که متوقف نمی شود و تنها با داشتن زندگی سالم و مراقبت های ویژه می توان این دوران را به دوران مطلوب و لذت بخش، توأم با سلامتی تبدیل کرد. پژوهش حاضر باهدف تعیین تأثیر معنویت درمانی بر سلامت روان ، خود مراقبتی و خود ارزشمندی سالمندان مقیم سرای سالمندان انجام شد. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با گروه گواه و آزمایش است.

جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مقیم سرای سالمندان شهرستان قائم شهر بودند. ابتدا به صورت نمونه گیری در دسترس 36 سالمند به وسیله مشاهده و پرسشنامه غربال شدند و سپس به صورت تصادفی 15 نفر درگروه کنترل و 15 نفر در گروه آزمایش با توجه به معیارهای ورود و خروج قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه های سلامت روان گلدبرگ (ghq) ، خود ارزشمندی و پرسشنامه وضعیت مراقبت از خود (خود مراقبتی) استفاده شد.

به گروه آزمایش 8 جلسه 1.5 ساعته معنویت درمانی ارائه شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. آزمودنی ها در دو موقعیت پیش آزمون و پس آزمون به پرسش نامه ها پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. با توجه به یافته های این پژوهش و تفاوت معنادار نتایج پس آزمون در گروه آزمایش و گواه می توان نتیجه گرفت که در این مرحله از زندگی راهبردهای معنوی و مذهبی و معنویت درمانی می تواند موجب بهبود سلامت روان ، خود مراقبتی و خود ارزشمندی سالمندان می شود بر این اساس پیشنهاد می شود که از طریق دایر کردن مراکز مشاوره و کلاس هایی جهت آموزش و یادآوری معنویات در خانه های سالمندان به آنان کمک شود تا زندگی مطلوب تری را تجربه کنند.