بررسی سیستم ساختمان های بنایی و روش های رفع ضعف لرزه ای

بررسی سیستم ساختمان های بنایی و روش های رفع ضعف لرزه ای

عملکرد لرزه ای در طراحی ساختمانهای واقع در مناطق لرزه خیز موضوعی با اهمیت می باشد. یکی از پارامترهای مهم در طراحی سازه ها، شکل پذیری ductility می باشد؛ شکل پذیری نقش یک فیوز را در سازه ایفا می کند. شکل پذیری عضو باعث می شود که هنگام زلزله مقداری اتلاف نیروی زلزله ایجاد شود و همچنین کاهش آسیب برای یک عضو مقاوم (مثل دیوارها) که انتظار می رود در سازه بتواند ایستایی خود را در هر حالی حفظ نماید.

وجود یک عضو شکل پذیر در سازه باعث می شود تا ساکنین ساختمان فرصت خروج از ساختمان را در هنگام زلزله داشته باشند که این همان انتظار لرزه ایست که از سازه می رود یعنی سازه بدون هشدار عمل نکند و یک مرتبه فروریزش  (collapse) نکند. در ساختمان های بنایی شکل پذیری بوسیله شنارژها و در اتصال سقف به شنارژهای افقی و قائم تامین می گردد لیکن اهمیت این اعضا را در ساختمان های بنایی نشان می دهد. در ساختمان های بنایی پارامتر مقاومت بخصوص مقاومت برشی بسیار با اهمیت می باشد. در این تحقیق برای شناخت هرچه بیشتر مهندسین، به ارائه ضعفهای لرزه ای ساختمانهای بنایی در هنگام زلزله و روش های رفع آن در هنگام طراحی و اجرا (قبل از اینکه سازه خسارت ببیند و باعث خسارت های جانی شود و نیاز به بهسازی پیدا کند) و نیز تقویت سازه آسیب دیده پس از زلزله پرداخته شده است.