ارزیابی زیست‏ محیطی سد کهیر با رویکرد فازی (مطالعه موردی: چابهار)

امروزه سدسازی و ایجاد سازه ‏های بزرگ آبی در جهان به نمادی از توانمندی و توسعه اقتصادی، برای کشورها تبدیل شده‏اند. در بیشتر کشورها از جمله ایران برنامه‏‏ریزی ‏ها و سرمایه ‏گذاری ‏های گسترده ‏ای را به منظور ایجاد سازه‏ های مهندسی بویژه سدها انجام داده ‏اند. اما مسئله ‏ی عمده‏ ای که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، پیامد های حاصل از اجرای این طرح ‏ها و ارزشیابی آثار اجتماعی، اقتصادی و زیست‏ محیطی این طرح‏ هاست. از آنجا که عمده ‏ترین محدودیت اجرایاین طرح ‏ها، سرمایه و منابع تامین سرمایه می ‏باشد و سرمایه‏ گذاری در زمینه‏ های اقتصادی و زیست‏ محیطی، بهبود شرایط برای توسعه پایدار را فراهم می‏ نماید. مهمترین ملاک تعیین برتری طرح ‏ها مقایسه میزان اثرات مثبت طرح‏ ها با توجه به میزان هزینه‏ ها می ‏باشد. سد کهیر در 110 کیلومتری شهرستان چابهار و پنج کیلومتری روستای کهیر قرار دارد، این سد از نوع بتن کوبنده غلطکی و با هدف تامین آب شرب، صنعت و کشاورزی شهرهای چابهار و کنارک در حال اجرا است. در این تحقیق به ارزیابی زیست‏ محیطی این سد پرداخته شده است. از آن‏جا که این طرح در حال اجرا می ‏باشد، اقلام هزینه‏ ها و منافع مورد نیاز برای ارزیابی زیست‏ محیطی بایستی پیش‏ بینی شود، با توجه به عدم قطعیت و نا دقیق بودن اقلام پیش ‏بینی شده، از رویکرد فازی و در محاسبه از روش نسبت منفعت به هزینه استفاده شده است. داده‏ های مورد نیاز با توجه به میزان پیشرفت طرح با همکاری سازمان آب منطقه ای سیستان و بلوچستان جمع ‏آوری شده است. در مطالعه زیست‏ محیطی طرح کلیه اثرات در زمینه‏ های فیزیکی، بیولوژی و بالاخره اجتماعی و فرهنگی ارزیابی شده است، تمامی اثرات آن ‏ها در ارزیابی کمی شده است. نتایج بدست آمده نشان ‏دهنده تاثیر مثبت احداث سد بر محیط ‏زیست منطقه می‏ باشد.