بررسی تأثیر استرس شغلی بر بروز اختلالات اسکلتی عضلانی دربین کاربران رایانه

مقدمه: استرس شغلی یکی از عوامل مهم ایجاد عوارض جسمی و روانی و همچنین نارضایتی شغلی درکارکنان است که میتواند باعث کاهش کیفیت خدمات ارائه ‌شده شود. این مطالعه به‌ منظور بررسی ارتباط بین استرس شغلی و بروز اختلالات اسکلتی - عضلانی درکارکنان بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی گلستان درسال 1393 صورت گرفت.

روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی-توصیفی تحلیلی است. جامعه پژوهش شامل 94 کارمند بیمارستانی بود که باروش تصادفی انتخاب شده بودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه عمومی نوردیک و پرسشنامه استاندارد استرس شغلی آسیپو جمع آوری شد و با استفاده از نرم ‌افزار  spss نسخه 19 و آزمون آماری t-test مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: بر اساس نتایج، میانگین نمره استرس افراد مورد پژوهش برابر با 77.24±159 بود. نتایج نشان داد که 38.6% کارکنان دارای استرس شغلی خفیف، 09.68% کارکنان دارای استرس شغلی خفیف تا متوسط، 47.24% کارکنان دارای استرس شغلی متوسط تا زیاد و هیچ یک از کارکنان دارای استرس شغلی زیاد نبودند. بین میزان استرس شغلی و اختلالات اسکلتی- عضلانی نواحی گردن، شانه، پشت، آرنج، دست و مچ دست‌ ها رابطه‌ی معنی‌ داری وجود نداشت، اما در مقابل، بین میزان استرس و اختلالات اسکلتی ناحیه کمر رابطه‌ی معنی دار بدست آمد .(p<0.5)

نتیجه گیری: بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی در کاربران رایانه در بیمارستانهای مورد مطالعه بالا بوده و استرس در محیط کار می‌ تواند یک عامل مؤثر در بروز این اختلالات باشد. با توجه به یافته‌ های این پژوهش پیشنهاد می‌شود که مدیران برنامه‌ریزی سازمان بهداشتی درمانی با به‌ کارگیری استراتژی ‌هایی به‌ منظور کاهش میزان استرس و پیشگیری از آثار روانی و جسمانی آن اقدام کنند که این کار می‌تواند گامی در جهت افزایش بهره‌وری سازمان‌های بهداشتی درمانی و همچنین کیفیت خدمات ارائه ‌شده باشد.