بررسی نقوش و تزئینات کتب مصور دوره سلجوقی

هنر مصورسازی در ایران همزمان با سده نهم و دهم و مقارن با قرون پانزدهم و شانزدهم میلادی به اوج خود رسیده ‌است. هنرمندان و نقاشان ایران در آن دوره، تحت حاکمیت دولت سلجوقیان بعنوان یک حکومت و دولت واحد پس از اسلام بودند. از عوامل مکمل بر مصورسازی نسخ قدیمی آن دوره خطاطی، تذهیب، تشعیر، نگارگری و جدول ‌کشی است. مهمترین دلیل شکوفایی مصور سازی این زمان منع صورت‌سازی در اسلام بود که هنرمندان کتب را محلی مناسب برای تجلی هنر خود دانستن. بیشترین آثارمصور‌این دوران نقوش تزئینی و نقاشی های بر روی سفالها است که به جهت کمبود آثار مصور مکتوب، بررسی این تصاویر محققان را به نوع تصویرسازی این زمان رهنمون می‌نماید. در این تحقیق سعی بر آن شده ‌است ضمن معرفی معدود نسخ مصورسازی شدۀ دوران سلجوقی که شامل کتب مذهبی و غیرمذهبی می‌ شود، با بررسی مقایسه ‌ای تزئینات و نقوش بکار گرفته ‌شده در تصاویر این کتاب‌ ها، به تشابه‌های محسوس هنر مصورسازی این مکتب اشاره‌ای نکته‌ای شود تا از این طریق خواننده دریابد که بیشترین نقوش مورد استفاده در تزئینات کتب مذهبی و غیرمذهبی دوره سلجوقی چه بوده ‌است و این نقوش ملهم از چه عناصری بوده ‌اند.