تحلیل و واکاوی مبانی تشخیص عنبیه در احراز هویت افراد

بایومتریک‌ ها راه‌ حلی آسان، دقیق و با صحت بالا برای احراز هویت افراد فراهم می‌کنند، این راه حل شناسایی افراد را به ویژگی‌ های منحصربه فرد بدن آن ها مربوط می‌کند، بنابراین این روش‌ ها بر مبنای چیزی که هستید عمل می‌کنند نه چیزی که می ‌دانید (گذر واژه) یا همراه خود (مدارک شناسایی) دارید. تشخیص عنبیه یکی از امن ‌ترین و معتبرترین روش‌ها در میان دیگر بایومتریک‌ هاست. به طور کلی احراز هویت عنبیه بر مبنای سیستم شناسایی افراد، شامل تصویربرداری از عنبیه، برآورد کیفیت تصویر عنبیه، تشخیص عنبیه جعلی و شناسایی عنبیه می ‌باشد.  این تحقیق به تحلیل و واکاوی مبانی تشخیص عنبیه در احراز هویت افراد می پردازد. این تحقیق از نوع نظری است و در تجزیه و تحلیل اطلاعات با توجه به نوع تحقیق، بصورت توصیفی و تحلیلی عمل شد. بررسی ها نشان داد؛ مرحله اول درتشخیص عنبیه، جداسازی فضای واقعی عنبیه در تصویر چشم دیجیتال است. در مرحله دوم یعنی فرآیند نرمالیزه کردن، فضای عنبیه تولید می‌شود که دارای ابعاد پایدار یکسان می‌باشد، بطوری که دو عکس ‌برداری از عنبیه یکسان در شرایط مختلف دارای ویژگی‌ های مشخص در مکان فضایی یکسان می‌باشند. در مرحله به منظور فراهم آوردن شناسایی دقیق افراد، بیشتر اطلاعات تبعیض آمیز موجود در الگوی عنبیه استخراج می شود. در مرحله چهارم ویژگی با استفاده از فیلتر لگاریتمی گابور یک بعدی استخراج می‌شود، fft وifft، ورودی برای فرآیند کوانتیزاسیون فاز به منظور تولید الگو با مقادیر باینری 0 و 1 بدست می‌آورد. این نتیجه به عنوان کد عنبیه شناخته می‌ شود. در پایان برای تطبیق، فاصله همینگ به عنوان معیاری برای شناسایی انتخاب می‌شود، از این رو مقایسه بیتی نیاز است. الگوریتم فاصله همینگ تنها بیت‌ های مهم و اصلی را در محاسبه فاصله همینگ بین دو کد عنبیه بکار می ‌گیرد.