اثربخشی آموزش تاب آوری بر شادکامی مادران دارای فرزند معلول ذهنی شهرستان قروه

هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تاب آوری بر شادکامی مادران دارای فرزند معلول ذهنی شهرستان قروه در سال 1394 می باشد. این پژوهش به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل اجرا گردید. نمونه آماری شامل 30 نفر از مادران دارای فرزند معلول ذهنی تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان قروه در سال 1394 می باشد که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گماشته شدند. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در پژوهش عبارتست از پرسشنامه شادکامی آکسفورد (2002). تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل آزمون تحلیل کواریانس و آزمون مانکوا انجام پذیرفت، نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که آموزش تاب آوری بر شادکامی ماردان گروه آزمایش در مرحله پس آزمون نسبت به گروه کنترل افزایش معنادار داشته است. بنابراین می توان گفت آموزش تاب آوری در جهت افزایش شادکامی مؤثر می باشد.