بررسی رابطه مال اکلوژن با بیماری بتا تالاسمی ماژور

مواد و روش ها: نوع مطالعه مقطعی (cross sectional) با انتخاب گروه کنترل بوده است. نمونه گیری تصادفی بوده و 70 بیمار بتا تالاسمی ماژور در درمانگاه انجمن تالاسمی ایران (بالای 14 سال) و 70 فرد سالم (مراجعین به دانشکده و همراهان سالم بیماران) از نظر وضعیت اکلوژن مورد بررسی قرار گرفتند. دو گروه از نظر سن و جنس هم سو (match) شدند. محاسبات آماری با استفاده از آزمون های chi-sqare و آنالیز واریانس صورت گرفت.

یافته ها: از نظر طبقه بندی who ,angle گروه بیمار به ترتیب بیش تر اکلوژن کلاس ii و گروه 2 (معادل آنومالی شدید) را نشان دادند. در گروه بیمار overjet افزایش یافته و تنفس دهانی، بیشتر از گروه کنترل مشاهده شد. پس از انجام آزمون آماری، از نظر طبقه بندی angle who، تنفس دهانی و overjet تفاوت معنی داری بین گروه بیمار و کنترل دیده شد (p<0.05) اما از نظر متغیرهای دیگر تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در بررسی همبستگی بین متغیرهای overjet ,angle who با میزان فریتین، تنها همبستگی بین طبقه بندی who با میزان فریتین دیده شد. همبستگی معنی داری بین overjet ,angle who با طحال برداری دیده نشد.

نتیجه گیری: وجود انواع مال اکلوژن با شدت بیش تر در گروه بیمار ضرورت تشخیص به موقع و انجام درمان صحیح برای این بیماران را می رساند و در حال حاضر نشان دهنده نیاز این بیماران به اقدامات دندان پزشکی است. با توجه به افزایش طول عمر این بیماران لازم است که این بیماران مورد معاینات مداوم دندان پزشکی و گاهی جراحی فک قرار گیرند زیرا مال اکلوژن نه تنها فانکشن دهان و دندان ها را بلکه زیبایی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.