روش سیالاتی برای ارزیابی تأثیر حضور شمع بر گسترش جانبی ناشی از روانگرایی

تغییر شکل جانبی لایه های خاک مستعد روانگرایی نسبت به دیگر پدیده های ناشی از روانگرایی، جز پرمخاطره ترین مواردی است که خرابی های زیادی را در هنگام زلزله و بعد از روانگرا شدن خاک به بار می آورد. بر اساس مطالعات صورت گرفته بر روی خرابی مناطق مستعد روانگرایی از زلزله های گذشته، محققین گسترش جانبی ناشی از روانگرایی را عامل اصلی خرابی ها معرفی کردند. امروزه برای کنترل و کاهش میزان جابجایی افقی ناشی از گسترش جانبی راهکارهای مختلفی استفاده می شود، که یکی از این راهکارها استفاده از شمع و گروه شمع می باشد. در سال های اخیر مطالعات زیادی به منظور ارزیابی پاسخ شمع های مستقر در چنین خاک هایی صورت گرفته است، اما بدلیل ماهیت پیچیده خاک روانگرا و دشواری ارزیابی اندرکنش شمع-خاک در این شرایط، همچنان نبود یک روش کارآمد در این زمینه احساس می شود. در این تحقیق سعی شد تا با نگاهی متفاوت به پدیده روانگرایی و اثر حضور شمع در این گونه خاک ها پرداخته شود. طبق مطالعات صورت گرفته در گذشته، خاک های ماسه ای بعد از روان شدن رفتاری مشابه سیال ویسکوز دارند، در نتیجه روش هایی که بتوانند هر دو فاز (جامد و مایع) خاک در شرایط روانگرایی را مدلساز کنند نسبت به روش ها دیگر ارجحیت دارند. از این رو، در تحقیق حاضر، ماسه اشباع نوادا در نرم افزار flow-3d به عنوان سیال ویسکوز و غیرنیوتنی مدل شده است و جابجایی افقی به دست آمده از مدل عددی بدون حضور شمع با نتایج آزمایش سانتریفیوژ مورد ارزیابی قرار گرفته است که نتایج از قابل قبول بودن مدل عددی حکایت می کنند و در نهایت اثر حضور شمع، به عنوان یکی از راهکارهای مرسوم کاهش جابجایی افقی مورد ارزیابی قرار گرفته است.