آنالیز عیب یابی سازه ها با استفاده از سیستم های هیبریدی الگوریتم های تکاملی و منطق فازی

نظارت بر سلامت سازه ها و تشخیص آسیب های آن در مراحل اولیه یکی از موضوعات مورد توجه همیشگی بوده است. امروزه، تحقیقات بر روی روش های عیب یابی سازه ها بر پایه تحلیل دینامیکی، بسیار گسترش یافته است زیرا از این روش ها می توان به عنوان روش های بررسی دائمی و به هنگام سازه ها استفاده کرد و از به وجود آمدن آسیب های بیشتر در سازه ها جلوگیری نمود. زمانی که سازه دچار آسیب می شود، به دلیل کاهش سختی، ویژگی های استاتیکی و دینامیکی سازه تغییر کرده، که با در نظر گرفتن نحوه این تغییرات می توان مکان و شدت خرابی را در سازه شناسایی کرد و پیش از خسارات جدی تر یا تخریب به تعمیر و تقویت محل آسیب دیده پرداخت. در این مقاله اثر پاسخ های مختلف سازه بتنی در روش عیب یابی مبتنی بر منطق فازی و الگوریتم های تکاملی مورد بررسی قرار گرفته که از دقت بسیار بالایی برخوردار بوده، سپس نتایج حاصل از انواع پاسخ ها با یکدیگر مقایسه گردیده است و پاسخی که بهترین عملکرد با بیشترین دقت را در تشخیص محل و شدت خرابی دارد معرفی می شود. جهت نشان دادن کارایی روش پیشنهادی، مثال عددی ارائه شده و نتایج بیانگر دقت و عملکرد مناسب روش پیشنهادی برای شناسایی خرابی در سازه ها می باشد.