بررسی تاثیر داروی متادون بر کاهش رفتارهای پرخطر

مقدمه: برای کاهش رفتارهای پرخطر ناشی از اعتیاد در نخستین گام و اقدام ناگزیر باید اعتیاد فرد بیمار درمان شود، یکی از این روش های درمانی درمان با داروی متادون است. این پژوهش با هدف ارزیابی اثر متادون بر جلوگیری و یا کاهش رفتارهای پرخطر در مراجعین به مرکز درمان سوء مصرف مواد زندگی نوین استان قزوین صورت گرفته است.

روش بررسی: این مطالعه بر روی 30 نفر از مراجعین به مرکز درمان سوء مصرف مواد زندگی نوین که در حال درمان با نگهدارنده یا mmt بودند صورت گرفت. جهت انجام این مطالعه از پرسشنامه map استفاده شد و پرسشنامه از آغاز پروسه درمان تا 6 ماه پس از آن، تکمیل و تحلیل شد.

نتایج: افراد معتاد بیشتر در رده سنی 45-25 سال هستند (73.33%)، بسیاری از آنان متاهل (83.33%)، از لحاظ تحصیلات بیش از 73% زیر دیپلم، از نظر شغلی بیشتر دارای مشاغل آزاد (26.67%)، راننده (20%) و کارگران فصلی و پاره وقت نیز (20%) هستند. بیشترین ماده مصرفی در این مطالعه به ترتیب تریاک، شیره و هروئین است در کشور ما بالاتر بودن مصرف مخدرها نسبت به حشیش و روانگردان ها دیده می شود. از نظر شیوع رفتارهای پرخطر بیش از 83% افراد مراجعه کننده سابقه خالکوبی و رابطه جنسی بدون کاندوم دارند.

نتیجه گیری: اعتیاد می تواند زمینه ساز و موجد رفتارهای پرخطر گردد و متغیرهایی چون سن (نوجوانی و جوانی)، تحصیلات و سواد پایین، نوع ماده مصرفی، و عدم اطلاعات کافی عوامل تاثیرگذار در بروز رفتارهای پرخطر هستند. درمان معتادان به روش نگهدارنده با متادون نقش کاملا واضحی بر کاهش بروز رفتارهای پرخطر دارد. از همین رو توسعه مراکز درمان با نگهدارنده متادون یا mmt توصیه می شود.