بررسی مضامین ساقی نامه های وابسته در شاه اسماعیل نامه و شاهنامه نواب عالی قاسمی گنابادی

ساقینامه یکی از زیباترین و دل انگیزترین انواع شعر غنایی فارسی است که در بردارنده مضامینی درباره ساقی، نی، مطرب و آلات موسیقی و نیز مضامین متعالی عرفانی است. قاسمی گنابادی شاعر قرن دهم هجری در دو اثر خویش شاه اسما عیل نامه و شاهنامه نواب عالی در پایان هر عنوان به سرودن ساقی نامه (دو یا چند بیت) پرداخته است. تحلیل و بررسی مضامین این اشعار بیانگر آن است که گریز از غم، دوری از نام و ننگ، خوش باشی، توصیف و ... با اشاره به اساطیر دینی و باستانی از پر کاربردترین مضامین ساقینامه های اوست.